Miasto Zagubionych Dusz- Cassandra Clare

Tytuł: Miasto Zagubionych Dusz

Autor: Cassandra Clare

wydawnictwo: MAG

data wydania:  listopad 2012

Liczna stron: 556

OPIS:

Jace jest teraz sługą zła, związanym na wieczność z Sebastianem. Tylko mała grupka Nocnych Łowców wierzy, że można go uratować. Żeby to zrobić, muszą zbuntować się przeciwko Clave. I muszą działać bez Clary. Bo Clary rozgrywa niebezpieczną grę zupełnie sama. Ceną przegranej jest nie tylko jej własne życie, ale również dusza Jace’a. Clary jest gotowa zrobić dla niego wszystko, ale czy nadal może mu ufać? I czy on jest naprawdę stracony? Jaka cena jest zbyt wysoka, nawet za miłość?

Kiedy zaczynam swoją przygodę z jakąś serią spodziewam się jednej z dwóch reakcji: pokocham serię od samego początku lub stwierdzę, że nie warto zaprzątać sobie głowy jej kolejnymi częściami.  Jest mi trudno ocenić książkę pt. Miasto zagubionych dusz. Dlaczego? Ano dlatego, że pokochałam serię Dary Anioła i nie umiem obiektywnie oceniać kolejnych części które wychodzą z pod pióra pani Cassandy Clare.

Dary Anioła miały być trylogią: Miasto Kości, Miasto Popiołów i Miasto Szkła stworzyły piękną serię która skradła moje czytelnicze serce, nie raz wracałam do poszczególnych części, cytaty które mam zapisane w notesie rozśmieszają mnie do dziś. I wszystko to było by piękne gdyby autorka nie zmieniła swojego planu i seria pozostała by trylogią. Tak się niestety nie stało i pojawiła się kolejna część, a po niej następna już piąta, którą miała okazje niedawno przeczytać.  Każda kolejna część coraz bardziej odstaje od trylogii, zmieniają się wizerunki bohaterów którzy wydają się być zupełnie inni. Książki coraz mniej przypominają serię Dary Anioła.  Pojawia się coraz więcej nowych postaci którzy zmieniają książkę i cóż nie jest to już ta serię w której czytelnik zakochał się i od której nie mógł się oderwać.

Nie lubię obrażać autorów, a już szczególnie tych autorów których książki naprawdę sobie ceniłam, ale muszę to napisać mam już dość Pani Cassandry Clare. Naprawdę twierdzę, że autorka po prostu się sprzedała, trylogia przyniosła jej całą rzeszę fanów, a wiadomo trzeba kuć żelazo póki gorące. Niestety trylogia która opowiadała  o Nocnych łowcach coraz bardziej zaczęła przypominać tanie romansidło dla nastolatków i o ile w trylogii wątek romantyczny był poprowadzony w ciekawy, intrygujący sposób to teraz jest to po prostu nudne i naciągane, autorka próbuję na każdy sposób zaskoczyć czytelnika i wychodzą z tego dziwne rzeczy.

No dobrze, a teraz może jakieś plusy książki.  Czyta się ją bardzo dobrze i niebywale szybko. Akcja pędzi do przodu i nie pozwala czytelnikowi wyłączyć się ani na jeden moment.   Cała sytuacja dotycząca mojego ulubionego bohatera Jace’a   nie pozwoliła mi przerwać czytania. Jego losy naprawdę  w tej części pokazane są w sposób dramatyczny  i były momenty kiedy ciężko było czytać o tym co dzieje się z bohaterem.  Oczywiście oprócz wątku dotyczącego Jace’a i Clare pojawiają się też nasi pozostali ulubieńcy. W tej części zresztą tak jak i w poprzedniej z wielką radością czytałam o Alecu i Magnusie. Jest to moja ulubiona para która sprawia, że ta seria jest jeszcze lepsza i ciekawsza.  W tej części ich związek zostanie wystawiony na ciężką próbę, pojawią się przeciwności i problemy które ciężko będzie przetrwać naszej dwójce bohaterów.  Nie będę zdradzać treści książki i napisze tylko tyle, że końcówka książki dotyczące tej dwójki sprawi, że fani tej pary mogą mieć łzy w oczach. Autorka poświęciła uwagę także innym bohaterom, mamy możliwość poczytać o Simonie który odgrywa dużą rolę w książce, dowiadujemy się więcej o jego aktualnych relacjach z rodziną, szczególnie siostra i matką, czytamy tez o sercowych i nie tylko sercowych rozterkach Isabelle, związek Mai i Jordana również nie zostaje pominięty, lecz najważniejszą relacją w książce jest ta między Jacem, Clary oraz Sebastianem.

Miasto zagubionych dusz jest to bardzo dobrze napisana książka w której akcja wciąga czytelnika lecz nie będę udawać i napisze, że nie jest to już to samo co w pierwszych książkach tej serii.  Zakończenie nie sprawia, że czytelnik nie może spać po nocach, nie robi aż tak dużego wrażenia.  Widać już, że seria pisana jest „na siłę”  i każdy czytając może to wyczuć bez problemu.  Każdy fan twórczość Cassandry Clare nie odpuści sobie tej pozycji i zapewne będzie oczekiwał kolejnej części lecz na pewno już nie z utęsknieniem.   Ja niestety nie mogę się już nazywać fanką tej Pani ponieważ jedną rzeczą której nie lubię najbardziej jest opisanie dla pieniędzy, a pani Clare właśnie to robi.  Mimo wszystko książkę polecam, a każdemu kto jeszcze nie rozpoczął przygody z twórczością C. Clare jak najbardziej doradzam by jak najszybciej to zmienić.

Moja ocena: 4/6

Cytaty:

„- Nic mnie to nie obchodzi - oświadczyła Clary. - On by to dla mnie zrobił. Tylko powiedz, że nie. Gdybym zginęła... - Spaliłby cały świat, żeby móc wykopać cię z popiołów. Wiem.”

„Aleca obudził Magnus, potrząsając jego ramię. - No dalej, groszku pachnący. Czas wstawać i zmierzyć się z dniem. Zaspany Alec wygrzebał się z pościeli i spojrzał na niego, mrugając. (...) -Groszku pachnący? - powtórzył Alec. - Chciałem wypróbować nowe określenie.”

„- Trudno? - Niemal zaparło jej dech ze wściekłości. - Testy są trudne. Tory z przeszkodami są trudne. Twoje zniknięcie omal mnie nie zabiło, Jace.”

„- Masz na myśli, że nie chodziłeś z Sebastianem na romantyczne randki, kiedy byłeś z dala ode mnie? -Próbowałem, ale niezależnie od tego ile wlałem w niego alkoholu, nie chciał mi się oddać.”

„- Moje plany nie są straszne. - Plany Isabelle są straszne. – Simon wycelował w nią palec. - Twoje są samobójcze. W najlepszym razie.”

+4,5 cm do wyzwania przeczytam, tyle ile mam wzrostu