Lato leśnych ludzi-Maria Rodziewiczówna

Tytuł: Lato leśnych ludzi

Autor: Maria Rodziewiczówna

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Liczba stron: 256

Po odłożeniu na bok tej książki, trudno wrócić do szarej rzeczywistości. Brakuje tutaj zieleni i ciszy, zapachu lasu i natury, za to obecny jest hałas, tłum śpieszących się ludzi i szarość. Powrót do codzienności nie jest przyjemny, aż chciałoby się wrócić do zielonej puszczy, pozwolić by las nadal był jak dom, a śpiew ptaków jedynym dźwiękiem, który koił uszy.

Trzech przyjaciół: Rosomak, Żuraw i Pantera postanawiają spędzić lato w puszczy. Rosomak był właścicielem ziemi na której można było spotkać bagna, las i spokojne rzeczki, to właśnie tam postawił chatkę w której mogli mieszkać. Mężczyzna stawiał sobie cele do których zawsze dążył, potrafił żyć w zgodzie z naturą, ale też z samym sobą. Pantera był nieujarzmiony, dziki, charakteryzował się siłą, ale potrafił odnaleźć się w leśnej puszczy, znaleźć wspólny język z roślinnością. Żuraw był ich przeciwieństwem, pełen delikatności i spokoju, był dobrym człowiekiem, który żył odliczając czas do nadejścia wiosny, kiedy mógłby wreszcie zamieszkać w lesie. Trójce przyjaciół ma towarzyszyć jeszcze jeden mężczyzna, siostrzeniec Rosomaka, który ma złamane serce i musi zapomnieć o swojej wybrance.

Ich życie wśród natury jest spokojne, mężczyźnie zajmują się uprawą, spacerują po leśnych zakątkach, poznając okolice, obserwują otaczającą och przyrodę, zwierzęta i ptaki. Rozkoszują się nowym życiem i spokojem, którego tak im brakowało. Okazuje się, że staja się znawcami, bez problemu rozpoznają śpiew ptaków, znają wszystkie kręte, leśne ścieżki, są u siebie w domu. Można powiedzieć, że stają się prawdziwymi leśnymi ludźmi. Bohaterowie pozwalają sobie wsiąknąć w spokój lasu, uciekają od cywilizacji, zatapiając się coraz bardziej w  nowym świecie, gdzie królują zwierzęta, owady i natura. Starają się rozwiązać swoje problemy, które w tym magicznym miejscu wyglądają zupełnie inaczej.

Książką jest balsamem dla duszy osób zapracowanych, żyjących z dnia na dzień w dzikim pędzie do którego zmusza świat. Język Rodziewiczówny jest idealny, każde słowo pojawia się nieprzypadkowo. Opisy, których jest bardzo dużo, nie nużą, a przeciwnie koją zmysły. Z tej historii bije jakieś niewytłumaczalne ciepło i spokój. Czytając przenosimy się do tego tajemniczego, ukrytego gdzieś leśnego świata, gdzie nie ma problemów, kłótni i sporów, a życie toczy się wolniej, bardziej marzycielsko.

„Lato leśnych ludzi” to powieść, która pozwala nam poczuć zapach lasu, usłyszeć świergot ptaków o wschodzie słońce i dostrzec magię natury każdego dnia. Jeżeli ktoś szuka spokoju, chcę wyciszyć się i uciec na kilka dni, gdzieś gdzie będzie mógł zrelaksować się i napawać ciszą, zdecydowanie powinien sięgnąć po tę książkę.