środa, 23 sierpnia 2017

Zawód: powieściopisarz- Haruki Murakami



Tytuł: Zawód: powieściopisarz

Autor: Haruki Murakami

Wydawnictwo: Muza

Liczba stron: 288






Haruki Murakami to japoński pisarz, znany na całym świecie, uwielbiany i nienawidzony.
„Zawód: powieściopisarz” to jedenaście esejów dotyczących pracy powieściopisarza. Czytelnik będzie miał okazję poznać przemyślenia autora, cenne informacje dotyczące tworzenia, pierwsze pisarskie kroki Murakamiego oraz po prostu jak wygląda wydanie książek od kuchni.

Poszczególne rozdziały nie mają ze sobą związku, można spontanicznie wybierać, którą część chce się czytać w danym momencie. Niestety w tej książce męcząca jest powtarzalność, autor raz po raz przytacza te same zdania, które po jakimś czasie zaczynają irytować. Początkowo książkę czyta się dość dobrze, niestety z czasem jest coraz gorzej.  Książka jest też zbiorem wspomnień autora, który powraca do korzeni, przypomina sobie o początkach w literackim świecie, o swoim dzieciństwie, które go ukształtowało i o krytyce, która uczy ale też rani.

Plusem jest styl jakim posługuje się Murakami, proste zdania, przekazujące to co najważniejsze i najbardziej istotne. Eseje pozwalają na lepsze poznanie autora i jego twórczości. Podczas lektury bardzo mocno czuć, zaangażowanie autora, we wszystko co robi wkłada maksimum wysiłku i pracy, jest wytrwały i pracowity, co skutkuje osiąganiem sukcesów.  

 „Zawód: powieściopisarz” to książka, która zachwyci w szczególności  fanów twórczości Murakamiego, ale myślę, że wszyscy czytelnicy będą mogli znaleźć w tych esejach coś co ich zainteresuje lub tez zainspiruje.








poniedziałek, 7 sierpnia 2017

Na krawędzi - Meredith Wild



Tytuł: Na krawędzi

Autor: Meredith Wild

Cykl: Bridge (tom 3)

Wydawnictwo: Burda Książki






Życie Olivi Bridge nigdy nie zależało od niej. Dziewczyna zawsze spełniała wszystkie zachcianki swoich rodziców, którzy uwielbiali jej rozkazywać. Uciekając przed rodzicami dziewczyna postanowiła, że zamieszka z braćmi w Nowym Jorku. Dziewczyna cieszy się zainteresowaniem mężczyzn, ale jej bracia skutecznie odganiają od niej wszystkich adoratorów.

Will to miliarder, który doskonale rozumie Olivie i trud ciągłego spełniania oczekiwań rodziców, ale nie jest zauroczony dziewczyną od pierwszego spotkania. Dopiero z czasem tych dwoje zaczyna pałać do siebie głębszym uczuciem i zainteresowaniem.

Jest jeszcze Ian, mężczyzna jest przyjacielem Willa oraz jego współlokatorem. Olivia zostanie postawiona przed trudnym wyborem, będzie musiała zdecydować się na jednego z mężczyzn. Którego z nich wybierze?


„Na krawędzi” to kolejna z przygód rodzeństwa Bridg’ów. Tom trzeci dotyczy historii Olivi, która ucieka przed rodzicami, a wpada wprost w ramiona nadopiekuńczych braci. Dziewczyna postanawia zaryzykować i zaangażować się w relacje, która pozornie ma być tylko na chwilę, jednak po czasie okazuje się być czymś dużo ważniejszym i trwalszym.


Tak jak każda poprzednia część, tak i ta jest bardzo szablonowa i mało oryginalna. Oczywiście jest tu przesyt scen erotycznych, a bohaterowie są jednowymiarowi i nudni. Mimo to książkę czyta się bardzo szybko i jest to dobra lektura na upalne, letnie dni dla osób, które lubią tego typu literaturę.







Nie podchodź bliżej- Katarzyna Misiołek




Tytuł: Nie podchodź bliżej

Autor: Katarzyna Misiołek

Wydawnictwo: Muza

Liczba stron: 352







"Nie podchodź bliżej" to najnowsza książka autorstwa Katarzyny Misiołek.

Dorota jest matką nastolatki, stara się ułożyć swoje życie uczuciowe u boku majętnego mężczyzny. Razem ze swoją znajomą prowadzi galerię sztuki i stara się korzystać z życia, wymazując z głowy bolesne wspomnienia dotyczące trudnego dzieciństwa. Jej życie wydaje się udane do momentu, gdy niespodziewanie pojawia się Natasza, przyjaciółka z czasów młodości.

Dzieciństwo Doroty było koszmarem. Kobieta była wychowywana tylko przez matkę, która nie radziła sobie z własnymi emocjami i wyżywała się psychicznie i fizycznie na swojej córce.  Wsparciem w trudnych chwilach była dla niej Natasza, której życie również nie było usłane różami. Ojciec Nataszy był alkoholikiem, a jej dom przepełniony był agresją i przemocą. Dawniej Dorota i Natasza były dla siebie niczym siostry, zawsze razem, wspierające się, dzielące razem trudy, pomagające sobie wzajemnie. Niespodziewanie Natasza opuściła miasto i zniknęła, zostawiając Dorotę zupełnie samą.

Po dwunastu latach Natasza wraca, jest to podejrzane i zaskakujące, ale przyjaźń która je łączyła odradza się natychmiastowo. Kobiety spędzają ze sobą czas, ciesząc się z odzyskanej relacji. Jednak pojawienie się przyjaciółki dręczy Dorotę, z przybyciem Nataszy wracają bolesne wspomnienia z młodzieńczych lat. Stopniowo z dnia na dzień przyjaciółka z dzieciństwa zaczyna skradać całą uwagę bliskich osób Doroty. Kobieta chcę spędzać całe dnie z córką Doroty, z jej narzeczonym Mikołajem. Radość z pojawienia się przyjaciółki zaczyna przemieniać się w lęk.

Bohaterki stworzone przez autorkę są wielowymiarowe. Zarówno Natasza jak i Dorota mają za sobą bardzo trudne doświadczenia, które odbiły się na ich psychice. Pomimo bolesnego dzieciństwa, alkoholizmu, przemocy, znęcania się jakoś udaje im się poukładać własne życie i stworzyć szczęśliwe rodziny. Autorka w bardzo dokładny i wnikliwy sposób przedstawiła dzieciństwo Doroty, z trudem czytało się sceny przepełnione przemocą, która skierowana była przecież w stronę dzieci. Natomiast Natasza była bohaterką w stronę, której trudno było skierować swoje pozytywne myśli. Zachowanie kobiety budziło negatywne emocje, jej narzucanie się, chęć zwrócenia i przyciągnięcia uwagi. Czytelnik nie miał pojęcia co jeszcze może zrobić tak kobieta.

Katarzyna Misiołek w swojej książce dotyka wielu trudnych kwestii, przemocy w rodzinie, alkoholizmu, przyjaźni, trudnych relacji międzyludzkich. Bohaterowie wykreowani przez autorkę mają bardzo bogate portrety psychologiczne, w ich zachowaniu nic nie jest oczywiste i proste. Historie kobiet z powieści są realistyczne, nie przekoloryzowane, nie przesadzone.

"Nie podchodź bliżej"  to opowieść o pełnych bólu i strachu przeżyciach z dzieciństwa, które potrafią wpłynąć na teraźniejszość i przyszłość. Autorka odważyła się przedstawić historię o kobietach, przyjaźni, rozstaniach i powrotach i o ludziach, którzy potrafią zmienić życie w piekło. 








Doskonała - Cecelia Ahern




Tytuł: Doskonała

Autor: Cecelia Ahern

Wydawnictwo: Akurat

Liczba stron: 480





„Doskonała” to kontynuacja „Skazy” autorstwa Ceceli Ahern, dystopijnej powieści o świecie w którym liczy się perfekcja, a każda odmienność zostaje ukarana. W drugim tomie autorka dalej prezentuje swoje przemyślenia na temat współczesnego świata, jego złożoności i wielobarwności.


Celestine to zwyczajna dziewczyna, lubiana przez większość ludzi. Jednak wydarzenia z pierwszej części doprowadziły do zmiany w zachowaniu i postępowaniu bohaterki.  Pierwsza część niejako wprowadziła czytelników do tej historii, w drugim tomie akcja przyspiesza i zaczyna toczyć się naprawdę. Przed bohaterami zostają postawione konkretne zadania, które muszą wykonać, by przetrwać i ocalić nie tylko siebie. Sama fabuła może nie jest zaskakująca i nie szokuje, ale wciąga i intryguje, zachęcając do dalszego czytania. Wątek miłosny, który pojawia się w książce nie jest przytłaczający, a przeciwnie uczucie między bohaterami opisane jest w sposób delikatny i przyjemny. Uczucie między parą rozwijało się powoli bez zbędnych zawirowań.


Losy Celestine przepełnione są emocjami i zwrotami akcji. Powieść zmusza do refleksji nad codziennością i naszą rzeczywistością w której przyszło nam żyć. Ta dystopia zmusza do spojrzenia w głąb siebie, zastanowienia się nad wartościami, które powinny być wyznawane przez całe społeczeństwa oraz człowieczeństwem, które czasami umyka nam i zostaje przysłonięte przez egoizm, próżność i materializm.


„Doskonała” to kontynuacja, która może i nie jest idealna, ale czyta się ją przyjemnie z rosnącym zainteresowaniem. Z chęcią przeczytałabym kolejną książkę o losach Celestine, jednak wydaje mi się, że zakończenie miało już miejsce i nie otrzymamy od autorki niczego więcej dotyczącego tej opowieści.







Rozłąka- Dinah Jefferies




Tytuł: Rozłąka

Autor: Dinah Jefferies

Wydawnictwo: HarperCollins Polska

Liczba stron: 448





Dinah Jefferies znana jest czytelnikom z dwóch książek, które zostały wydane w języku polskim „Żona plantatora herbaty” oraz „Córka handlarza jedwabiem”. Tym razem autorka przedstawia najnowszą powieść o tytule „Rozłąka”,  która przenosi czytelników na niezwykłe ziemie, ukazując trudy życia, nieoczekiwane zwroty akcji oraz kolonialny klimat dawnych lat.


Jest rok 1955, Lydia Cartwright ma trzydzieści jeden lat, jest matką dwóch dziewczynek dwunastoletniej Emmy i ośmioletniej Fleur. Kobieta powraca do domu po trudnej dwutygodniowej podróży, jednak okazuje się, że została sama. Jej najbliżsi, mąż i córki zniknęli bez słowa, nie zostawiając po sobie żadnego znaku, a Lydii udaje się odkryć i dowiedzieć od znajomego jej męża, że udali się na północ w związku z czym kobieta po raz kolejny musi przygotować się do podróży. Niestety Malaje Brytyjskie ogarnięte są wojną, podróżowanie tam grozi niebezpieczeństwem, ale Lydia nie ma wyboru, chce dołączyć do rodziny, pragnie ponownie zobaczyć córki, dlatego ryzykuje, a w trakcie podróży dowiaduje się, jakim członkiem naprawdę był jej mąż, ile sekretów i kłamstw ukrywał przed nią każdego dnia.  Po latach prawda wychodzi na jaw, okazuje się, że jej mąż zabrał córki do Anglii i pozwolił jej wierzyć, ze zginęły one w tragicznym pożarze w Ipoh. Lydia po raz ostatni podejmuje walkę o prawdę i swoje dzieci.

Cała akcja ma miejsce na Malajach w latach 50 XX wieku, dzięki czemu cała podróż Lydii osnuta jest nutką niebezpieczeństwa i tajemnicy. Kobieta decyduję się na podróż po terenach ogarniętych powstaniem, robi to wszystko tylko z jednego powodu, pragnie zobaczyć swoje dzieci. Autorka w niezwykle uczuciowy i emocjonalny sposób przedstawia uczucia jakie łączą matkę i córki. Czytelnik ma okazję poznać lepiej Emme, córkę Lydii, dzięki jej narracji. Dziewczynka nie wiedziała i nie rozumiała, dlaczego matki nie ma razem z nimi, ale czekała na nią cały czas, wierząc, że ostatecznie będą razem.

Gdy już wydaje się, że spotkanie Lydii i córek będzie miało miejsce, historia staje się jeszcze smutniejsza. Kobieta dowiaduje się, że jej córeczki zginęły w pożarze, za to Emma otrzymuje informacje, że matka je porzuciła i zapomniała o nich. Od tego momentu opowieść staje się prawdziwym emocjonalnym dramatem przeżywanym przez dwie osoby. Odczuwamy wszystko to co bohaterki, odrzucenie, samotność, poczucie żalu i smutku, żałoby i straty.

Autorka w tej historii najmocniej skupia się na emocjach, na więzi między córką a matką, jednak nie zapomina o przedstawieniu powstania malajskiego, terenów ogarniętych buntem i walkami. Wszystkie wątki, które początkowo wydawały się przypadkowe w pewnym miejscu połączyły się i stały całością.  

„Rozłąka” to emocjonalna powieść o prawdziwej więzi między matką a córką, o miłości, która potrafi przetrwać najtrudniejszą rozłąkę i o prawdzie, która ostatecznie zawsze wychodzi na jaw.